Po przewrocie październikowym w 1917 r. bolszewicy na potrzeby własnej polityki wytworzyli bardzo sprawnie działający mechanizm propagandy przeznaczony w pierwszej kolejności dla społeczeństwa rosyjskiego. Nowa rzeczywistość wymagała zmiany świadomości obywateli, co można było osiągnąć poprzez rozbudowany, masowy i profesjonalny system działań propagandowych. Doskonały sposób prowadzenia agitacji był dostrzegany przez wielu obserwatorów:
„[Bolszewicy] (…) są to naturalni mistrzowie propagandy słowem, mówionem, telegrafowanem, drukowanem, ilustrowanem, śpiewanem, słowem we wszystkich możliwych postaciach (…)”. I. Pannenkowa, Propaganda anty-bolszewicka, 1920
Materiały propagandowe wypełniały całą przestrzeń publiczną, a agitacja bolszewicka robiona była z olbrzymim nakładem sił i środków materialnych (…)
Następnie „bibułę agitacyjną” skierowano wobec wrogów, z którymi w tym czasie bolszewicy toczyli wojny. Sprawnie robiona propaganda była właściwą bronią bolszewików (…)
Również w konflikcie z Polską działania zbrojne szły w parze z zaplanowanymi akcjami propagandowymi.
Małgorzata Myślicka i Michał Witkowski
