• Kalendarium
  • Galeria plakatu
  • Artykuły i nagrania
  • Postacie konfliktu
  • Mapy
  • Zasób Archiwalny
  • Zbiory rodzinne
Postacie konfliktu

Wybrani przedstawiciele sceny politycznej i wojskowej, którzy odegrali kluczowe role w okresie wojny polsko-bolszewickiej.

Filtruj narodowość postaci:

Siemion Budionny

urodzony 25 kwietnia 1883 roku w Koziurinie koło Rostowa nad Donem, zmarł 26 października 1973 roku w Moskwie. Kawalerzysta, rosyjski dowódca, w lutym 1919 roku utworzył konny oddział, który 19 listopada 1919 roku przemianowano na 1. Armię Konną.&nbsp; Dowodził nią w latach 1919-1923, walcząc w rosyjskiej wojnie domowej i wojnie polsko-bolszewickiej. To właśnie dowodzona przez &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/siemion-budionny/">Continued</a>

Merian C. Cooper

ur. 24 października 1893 roku w Jacksonville w stanie Floryda, zmarł 21 kwietnia 1973 roku w San Diego w stanie Kalifornia, żołnierz, lotnik, producent filmowy, reżyser, kawaler Orderu Virtuti Militari, jako pilot walczył podczas I wojny światowej, gdzie po zestrzeleniu dostał się do niemieckiej niewoli w 1918 roku. W lutym 1919 roku trafił do Polski &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/cooper-merian-c/">Continued</a>

Gieorgij Wasilewicz Cziczerin

urodzony 24 listopada 1872 roku w guberni tambowskiej, zmarł 7 lipca 1936 roku w Moskwie, dyplomata i prawnik. Współorganizował powrót politycznych emigrantów (również Lenina) do Rosji w 1917 roku. W latach 1918-1923 komisarz ludowy spraw zagranicznych Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, następnie pełnił tę samą funkcję&nbsp; w ZSRR do 1930 roku.

Edgar Vincent d`Abernon

urodzony 19 sierpnia 1857 roku w Slinfold, zmarł 1 listopada 1941 roku w Hove. Berliński ambasador Wielkiej Brytanii, kierował Misją Międzysojuszniczą do Polski, jednocześnie reprezentując w ramach niej swój kraj. Autor książki „Osiemnasta decydująca bitwa w dziejach świata, pod Warszawą 1920 r.”, w której opisał swoje doświadczenia z tego okresu. Źródło fotografii: Wikipedia

Jan Dąbski

urodzony 10 kwietnia 1880 roku w Kukizowie koło Lwowa, zmarł 5 czerwca 1931 w Warszawie. Dziennikarz, polityk i działacz, związany z ruchem ludowym, członek Naczelnego Komitetu Narodowego, służył w 4 Pułku Piechoty Legionów Polskich. W marcu 1920 został wiceministrem spraw zagranicznych, a następnie przewodził stronie polskiej podczas rokowań w Mińsku i Rydze o zawieszenie broni &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/jan-dabski/">Continued</a>

Anton Iwanowicz Denikin

urodzony 16 grudnia 1872 roku w Łowiczu, zmarł 7 sierpnia 1947 roku w Ann Arbor w USA, rosyjski generał, walczący w rosyjskiej wojnie domowej przeciw bolszewikom po stronie „białych”. Współtworzył antysowiecką Armię Ochotniczą w Rosji, a od kwietnia 1918 został jej wodzem naczelnym, w 1919 kierował Siłami Zbrojnymi Południa Rosji. Po nieudanej ofensywie na Moskwę, &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/anton-iwanowicz-denikin/">Continued</a>

Feliks Dzierżyński

ps. „Józef”, urodzony 11 września 1877 roku w Oziembłowie koło Oszmiany, zmarł 20 lipca 1926 roku w Moskwie, członek Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy oraz Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji. W czasach carskich sześciokrotnie aresztowany, w tym dwa razy zsyłany na Syberię. W czasie rewolucji październikowej stał na czele powstania w Piotrogrodzie (ob. Petersburg). Był członkiem &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/feliks-dzierzynski/">Continued</a>

Roman Dmowski

urodzony 9 sierpnia 1864 roku we wsi Kamionek pod Warszawą (obecnie część&nbsp; warszawskiej dzielnicy Praga-Południe), zmarł&nbsp; 2 stycznia 1939 roku w Drozdowie koło Łomży. Publicysta, polityk i mąż stanu, walczący o sprawę polską na arenie międzynarodowej.&nbsp; Jego wielkim sukcesem było utworzenie w 1917 roku w Lozannie Polskiego Komitetu Narodowego, który zachodnie państwa uznały za oficjalne &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/roman-dmowski/">Continued</a>

Fryderyk Engels

(1820-1895) niemiecki filozof i socjolog; współtwórca marksizmu i socjalizmu naukowego, bliski przyjaciel Karola Marksa; współzałożyciel I i II Międzynarodówki; autor między innymi tytułów: „Położenie klasy robotniczej w Anglii’ (1845), „Rozwój socjalizmu od utopii do nauki” (1877), „Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa” (1884), &#8222;Kapitał&#8221; cz. II i III (1885, 1895).  Źródło zdjęcia: zbiory AAN

Gaja Dmitrijewicz Gaj

również Gaj-Chan, właśc. Hajk Byżyszkian, urodzony 18 lutego 1887 roku w Tebrizie w Persji, zmarł 11 grudnia 1937 roku. Profesor ormiańskiego pochodzenia, dowódca wojskowy oraz komisarz armii i marynarki Armeńskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. W czasie wojny domowej w Rosji walczył po stronie czerwonych. Podczas wojny polsko-bolszewickiej dowodził 3 Korpusem Kawalerii „Kawkorem”, który po Bitwie Warszawskiej &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/gaja-dmitrijewicz-gaj/">Continued</a>

Charles André Joseph Marie de Gaulle

urodzony 22 listopada 1890 roku w Lille, zmarł 9 listopada 1970 w Colombey-les-Deux-Églises, francuski wojskowy,  generał brygady, teoretyk wojskowości, polityk. W latach 1919-1921 jako instruktor członek francuskiej misji wojskowej w Polsce. Podczas decydujących bojów pod Warszawą wcielony w stopniu majora do polskiej jednostki bojowej. Za walki w lipcu i sierpniu 1920 roku odznaczony Orderem Virtuti &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/charles-andre-joseph-marie-de-gaulle/">Continued</a>

Wanda Gertz

Pseudonimy: „Lena”, „Kazik”. Urodzona 13 kwietnia 1896 roku w Warszawie. Zmarła 10 listopada 1958 roku w Londynie. Legionistka – jako Kazimierz Żuchowicz pełniła służbę w I Brygadzie Legionów Polskich, porucznik Wojska Polskiego 1920 – w czasie wojny polsko-bolszewickiej pełniła funkcję zastępcy dowódcy II Ochotniczej Legii Kobiet w Wilnie przy dowództwie Frontu Litewsko – Białoruskiego. Jedna &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/wanda-gertz/">Continued</a>

Władysław Grabski

urodzony 7 lipca 1874 roku w Borowie koło Łowicza, zmarł 1 marca 1938 roku w Warszawie. Polityk związany z narodową demokracją, historyk dziejów społeczno –gospodarczych oraz ekonomista, który był autorem reformy walutowej z 1924 roku i doprowadził do założenia Banku Polskiego. Od 13 grudnia 1919 roku&nbsp; jako minister skarbu w rządzie Leopolda Skulskiego walczył z &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/wladyslaw-grabski/">Continued</a>

Józef Haller

urodzony 13 sierpnia 1873 roku w Jurczycach, zmarł 4 czerwca 1960 roku w Londynie. Generał broni Wojska Polskiego.&nbsp; W 1912 roku organizował Sokolickie Drużyny Polowe, w&nbsp; 1914 objął komendanturę Legionu Wschodniego, a w 1916 dowódca II Brygady Legionów Polskich. W latach 1918-1919 dowódca naczelny Armii Polskiej we Francji, tzw. „Błękitnej Armii generała Hallera”, która po &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/jozef-haller/">Continued</a>

Jona Jakir

urodzony 15 sierpnia 1896 roku w Kiszyniowie, zmarł 12 czerwca 1937 roku w Moskiwe, radziecki dowódca.  Uczestnik rosyjskiej wojny domowej. Podczas wojny polsko-bolszewickiej  dowodził tzw. „grupą Jony Jakira”, będącą częścią Frontu Południowo-Zachodniego, a następnie 14 Armią. Trzykrotnie odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru. Źródło fotografii: Wikipedia

Aleksandr Iljicz Jegorow

urodzony 22 października 1883 roku w Buzułuku, zmarł 23 lutego 1939 roku w Moskwie, radziecki dowódca, marszałek Związku Radzieckiego. Uczestnik I wojny światowej i rosyjskiej wojny domowej.&nbsp; W 1919 roku dowodził 14 Armią na wschodniej Ukrainie, a w 1920 roku Frontem Południowo-Zachodnim, w skład którego wchodziły&nbsp; Armie 8, 12, 13 i 14. Zignorował rozkazy Naczelnego &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/aleksandr-iljicz-jegorow/">Continued</a>

Nikołaj Nikołajewicz Judenicz

(1862-1933) generał piechoty armii rosyjskiej, 1887 absolwent Akademii Sztabu Generalnego; marzec – kwiecień 1917 dowódca Frontu Kaukaskiego; w okresie lipiec – grudzień 1919 dowódca „białej” Armii Północno &#8211;&nbsp; Zachodniej w Estonii, bez powodzenia próbował zdobyć&nbsp; Piotrogród; 1920 na emigracji. Źródło fotografii: Wikipedia

Siergiej Siergiejewicz Kamieniew

urodzony 16 kwietnia 1881 roku w Kijowie, zmarł 25 sierpnia 1936 roku w Moskwie. W carskiej armii pułkownik Sztabu Generalnego,  członek Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego. Od 1918 w Armii Czerwonej, w charakterze dowódcy uczestniczył w rosyjskiej wojnie domowej. Podczas wojny polsko-bolszewickiej  naczelny dowódca sił zbrojnych Armii Czerwonej (pełnił tę funkcję w latach 1919-1924). Źródło fotografii: &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/siergiej-siergiejewicz-kamieniew/">Continued</a>

Wolfgang Kapp

(1858-1922) niemiecki działacz polityczny, konserwatysta; 1906-1920 dyrektor generalny Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Prusach Wschodnich; 1917 współzałożyciel Narodowej Partii Ojczyźnianej; 13.03.1920 współorganizator próby zbrojnego przewrotu, przejął władzę w Berlinie do 17.03.1920; po załamaniu się puczu zbiegł do Szwecji. Źródło fotografii: Wikipedia

Adam Koc

ps. „Witold”, „Szlachetny”, urodzony 31 sierpnia 1891 roku w Suwałkach, zmarł 3 lutego 1969 roku w Nowym Jorku, polityk, dziennikarz, pułkownik Wojska Polskiego. Członek Związku Walki Czynnej, w latach 1914-15 komendant Polskiej Organizacji Wojskowej w Warszawie, a następnie w 1918 komendant naczelny POW. W latach 1915-1917 roku służył w Legionach Polskich, od 17 grudnia 1919&nbsp; &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/adam-koc/">Continued</a>

Aleksandr Wasiliewicz Kołczak

(1874-1920) admirał rosyjski, badacz polarny; 1894 absolwent Korpusu Morskiego; 1916-1917 dowódca Floty Czarnomorskiej; 1918-1920 przywódca antykomunistycznego rządu rosyjskiego na Syberii jako Zwierzchni Zarządca Państwa Rosyjskiego; po serii sukcesów militarnych aresztowany przez oddziały czechosłowackie, przekazany bolszewikom i rozstrzelany. Źródło fotografii: Wikipedia

Daniel Konarzewski

urodzony 21 sierpnia 1871 roku w&nbsp; Petersburgu, zmarł 3 kwietnia 1935 roku w Warszawie. Generał dywizji, uczestnik wojny rosyjsko-japońskiej i I wojny światowej, od listopada 1918 roku w Wojsku Polskim, dowódca kolejno 1 Pułku Strzelców Wielkopolskich, Grupy Wojsk Wielkopolskich, I Brygady w 1 Dywizji Strzelców Wielkopolskich oraz 1 Dywizji Strzelców Wielkopolskich. Brał udział w walkach &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/daniel-konarzewski/">Continued</a>

August Iwanowicz Kork

(1887-1937) podpułkownik armii rosyjskiej; 1914 absolwent Akademii Sztabu Generalnego; uczestnik I wojny światowej; sierpień 1917  &#8211; luty 1918 przewodniczący Komitetu Żołnierskiego Frontu Zachodniego; od czerwca 1918 r. w szeregach Armii Czerwonej, komandarm II rangi; od października 1918 r. naczelnik oddziału sztabu Frontu Zachodniego i naczelnik Oddziału Operacyjno-Rozpoznawczego 9 Armii; czerwiec 1919 pomocnik dowódcy 7 Armii; &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/august-iwanowicz-kork/">Continued</a>

Wojciech Korfanty

urodzony 20 kwietnia 1873 roku w Sadzawce koło Katowic, zmarł 17 sierpnia 1939 roku w Katowicach. Związany z chrześcijańską demokracją polityk, publicysta oraz narodowy działacz społeczny Górnego Śląska. W 1918 roku został wybrany na posła Reichstagu, zyskując sobie nawet sympatię głosujących na niego Niemców (pokonał niemieckiego kontrkandydata Benno Nehlerta). Otwarcie i odważnie głosił hasła przyłączenia &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/wojciech-korfanty/">Continued</a>

Jan Kowalewski

urodzony 24 października 1892 roku w Łodzi, zmarł 31 października 1965 roku w Londynie. Wojskowy, matematyk, lingwista i kryptolog, oficer wywiadu Polskiej Organizacji Wojskowej, szef wywiadu w 4 Dywizji Żeligowskiego. W Polsce w latach 1919-1924 naczelnik Wydziału II Radiowywiadu Biura Szyfrów przy Sztabie Generalnym. Prace jego i jego podkomendnych pozwoliły złamać szyfry i śledzić poczynania &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/jan-kowalewski/">Continued</a>

Piotr Nikołajewicz Krasnow

(1869-1947) generał porucznik armii rosyjskiej; 1888 absolwent Pawłowskiej uczelni wojskowej. W czasie I wojny światowej dowódca brygady / dywizji kozackiej. W listopadzie 1917 podjął nieudaną próbę przywrócenia władzy Rządu Tymczasowego. W okresie od maja 1918 do lutego 1919 ataman Kozackiego Wojska Dońskiego, od 1919 roku na emigracji w Niemczech. W czasie II wojny światowej organizator &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/piotr-nikolajewicz-krasnow/">Continued</a>

Franciszek Ksawery Latinik

urodzony 17 lipca 1864 roku w Tarnowie, zmarł 29 sierpnia 1949 roku w Krakowie, generał dywizji Wojska Polskiego.&nbsp; Od 1882 roku w armii austro-węgierskiej, a od 1918 w Wojsku Polskim, gdzie 17 listopada został dowódcą Okręgu Wojskowego w Cieszynie. 23 stycznia 1919 roku, po odrzuceniu czeskiego ultimatum, rozpoczął obronę Śląska Cieszyńskiego. W 1920 roku wojskowy &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/franciszek-ksawery-latinik/">Continued</a>

Włodzimierz Lenin

właściwie Władimir Iljicz Uljanow, urodzony 22&nbsp;kwietnia 1870 roku w Symbirsku, zmarł 21 stycznia 1924 roku w Gorkach koło Moskwy. Działacz komunistyczny, współtwórca i lider partii bolszewickiej, przywódca rewolucji październikowej oraz inicjator powstania RFSRR, ZSRR i Międzynarodówki Komunistycznej (Kominternu). Teoretyk komunizmu, twórca idei leninizmu. To on wprowadził pojęcie „wroga ludu” jako kategorii prawnej i był jednym &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/wlodzimierz-lenin/">Continued</a>

Julian Leński

właśc. Leszczyński (1889-1937) działacz polskiego i międzynarodowego ruchu robotniczego; od 1905 w SDKPiL; 1913-1915 więziony przez władze carskie; 1917-1919 komisarz ds. polskich w resorcie spraw narodowościowych Rosji Radzieckiej; 1919 członek rządu Litewsko &#8211; Białoruskiej Republiki Radzieckiej; od 1924 w kierownictwie KPP; 1924-1925 więziony w II RP, następnie na emigracji; 1929-1937 sekretarz generalny KPP; padł ofiarą &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/julian-lenski/">Continued</a>

David Lloyd George

urodzony 17 stycznia 1863 roku w Manchester, zmarł 26 marca 1945 roku w Llanystumdwy w północnej Walii, brytyjski polityk, minister handlu a następnie premier Wielkiej Brytanii w latach 1916-1922. To z jego inicjatywy utworzono Misję Międzysojuszniczą do Polski. Źródło fotografii: Wikipedia

Władymir Sałamanowicz Łazarewicz

(1882-1938) podpułkownik armii rosyjskiej; 1912 absolwent Akademii Sztabu Generalnego. Uczestnik I wojny światowej. Od maja 1918 naczelnik oddziału w Zarządzie Operacyjnym Sztabu Generalnego, od września 1918 naczelnik Zarządu Polowego Sztabu. W okresie luty – kwiecień 1919 szef sztabu 4 Armii, od maja do czerwca 1919 szef sztabu Armii Turkiestańskiej, jednocześnie&nbsp; (marzec – sierpień) szef sztabu &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/wladymir-salamanowicz-lazarewicz/">Continued</a>

Julian Baltazar Józef Marchlewski

ps. „Karski”, „Kujawski”, „J.K.”, „Johannes Kaempfer”, urodzony 17 maja 1866 roku, zmarł 22 marca 1925 roku w Bogliasco koło Nervi we Włoszech. Działacz socjalistyczny i komunistyczny, redaktor, publicysta i wydawca prasy socjalistycznej, współzałożyciel Związku Robotników Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy oraz Międzynarodówki Komunistycznej.  W 1918 roku trafił do Sowieckiej Rosji, z ramienia której w 1919 &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/julian-baltazar-jozef-marchlewski/">Continued</a>

Karol Marks

(1818-1883) niemiecki filozof, socjolog, ekonomista, dziennikarz i działacz rewolucyjny; twórca socjalizmu naukowego; 1864 współtwórca Międzynarodowego Stowarzyszenia Robotników [I Międzynarodówki]; autor między innymi &#8222;Ideologii Niemieckiej&#8221; (1845), &#8222;Manifestu Komunistycznego&#8221; (1848), &#8222;Kapitału&#8221; (1867). Źródło fotografii: Archiwum Akt Nowych

Ignacy Paderewski

Ignacy Jan Paderewski , urodzony&nbsp; 18 listopada 1860 roku w Kuryłówce na Podolu, zmarł 29 czerwca 1941 roku w Nowym Jorku. Absolwent Instytutu Muzycznego, pianista i kompozytor, który zdobył dużą sławę za granicą, zwłaszcza w USA.&nbsp; Jako mąż stanu i działacz niepodległościowy dzięki swojej rozpoznawalności zjednywał przychylność zagranicznej opinii dla sprawy polskiej. Dzięki jego wpływom &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/ignacy-paderewski/">Continued</a>

Symon Wasylowicz Petlura

Urodzony 10 maja 1879 roku w Połtawie, zamordowany 26 maja 1926 roku w Paryżu. Ukraiński polityk, publicysta,&nbsp;wojskowy, naczelny dowódca wojsk Ukraińskiej Republiki Ludowej. Dążył do stworzenia niepodległej Ukrainy, niezależnej tak od wpływów bolszewickich, jak i „białej” Rosji. Zawarł porozumienie wojskowo – polityczne z Józefem Piłsudskim, na podstawie którego wspomagał Polaków podczas wyprawy kijowskiej. Kończący wojnę &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/symon-wasylowicz-petlura/">Continued</a>

Józef Piłsudski

Józef Klemens Piłsudski pseud. „Ziuk”, „Wiktor”, „Mieczysław”, urodzony 5 grudnia 1867 w rodzinnym majątku Zułów na Litwie, zmarł 12 maja 1935 roku w Warszawie. Był między innymi redaktorem, politykiem, żołnierzem i działaczem społecznym. Zasłynął jako mąż stanu, naczelnik państwa i pierwszy marszałek Polski – głównodowodzący polskimi wojskami w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Poprowadzone przez niego osobiście &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/jozef-pilsudski/">Continued</a>

Stefan Pogonowski

urodzony 12 lutego 1895 roku w majątku Domaniewie koło Łęczycy, zginął 15 sierpnia 1920 roku w Zamostkach Wólczyńskich pod Radzyminem, lub według innej wersji pod Wólką Radzymińską. Kapitan Wojska Polskiego (pośmiertnie), Kawaler Orderu Virtuti Militari.  W nocy z 14 na 15 sierpnia 1920 roku jako porucznik z własnej inicjatywy poprowadził  do ataku I Batalion 28 &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/stefan-pogonowski/">Continued</a>

Władysław Raczkiewicz

urodzony 28 stycznia 1885 roku w Kutaisi w Gruzji, zmarł 6 czerwca 1947 roku w Ruthin w Walii. Polityk, prawnik, działacz społeczny i wojskowy, czterokrotnie minister spraw wewnętrznych w II RP. Członek Związku Młodzieży Polskiej „Zet”, był współtwórcą i prezesem Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego, a następnie Rady Naczelnej Polskiej Siły Zbrojnej. W latach 1918-1920 w &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/wladyslaw-raczkiewicz/">Continued</a>

Ambrogio Damiano Achille Ratti

Włoski duchowny katolicki,  arcybiskup Mediolanu, papież Pius XI. Od 6 lutego 1922 od 1918 roku wizytator apostolski na Polskę i Litwę, w latach 1919-1921 pierwszy nuncjusz apostolski w Polsce. W trakcie Bitwy Warszawskiej, gdy przedstawicielstwa dyplomatyczne ościennych państw opuściły Warszawę, on pozostał w mieście (oprócz niego został tylko przedstawiciel Turcji). Źródło fotografii: Wikipedia

Jan Romer

Urodzony 3 maja 1869 roku we Lwowie, zmarł 5 marca 1934 roku w Warszawie, generał dywizji.&nbsp; Od 1890 roku służył w armii austrowęgierskiej, następnie od listopada 1918 roku w Wojsku Polskim, gdzie w kolejnych latach pełnił różne funkcje. W okresie marzec-grudzień 1919 był szefem Wojskowej Misji Zakupów w Paryżu, która miała zdobyć&nbsp; pilnie potrzebne wyposażenie &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/jan-romer/">Continued</a>

Tadeusz Rozwadowski

Tadeusz Jordan Rozwadowski, urodzony 20 maja 1866 roku w Babinach koło Kałusza we wschodniej Galicji, zmarł 18 października 1928 roku w Warszawie, generał broni. W czasie pierwszej wojny światowej służył początkowo w armii austrowęgierskiej, współpracował z polskim ruchem niepodległościowym. W 1920 roku był szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i autorem planu bitwy pod Warszawą. Źródło &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/tadeusz-rozwadowski/">Continued</a>

Edward Rydz Śmigły

(później Śmigły-Rydz, właściwe nazwisko: Rydz), ps. „Śmigły”, „Tarłowski”, „Adam Zawisza”, urodzony&nbsp; 11 marca 1886 roku w Brzeżanach, zmarł 2 grudnia 1941 roku w Warszawie. Wojskowy, generał broni, marszałek Polski, redaktor miesięcznika „Strzelec”, bliski współpracownik Józefa Piłsudskiego. W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich.&nbsp; Po kryzysie przysięgowym został Komendantem Głównym Polskiej Organizacji Wojskowej. W &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/edward-rydz-smigly/">Continued</a>

Jewgienij Nikołajewicz Siergiejew

(1887-1937) podpułkownik armii rosyjskiej, 1915 absolwent Akademii Sztabu Generalnego. Uczestnik I wojny światowej. Od czerwca 1918 r. w Armii Czerwonej, komdiw; do listopada 1919 r. na różnych stanowiskach sztabowych. W okresie od grudnia 1919 r. do stycznia 1920 r. szef sztabu 3 Armii. Od stycznia do marca 1920 r. dowódca 1 Armii Pracy, od kwietnia &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/jewgienij-nikolajewicz-siergiejew/">Continued</a>

Władysław Sikorski

Urodzony 20 maja 1881 roku w Tuszowie Narodowym koło Mielca, zginął&nbsp; 4 lipca 1943 w katastrofie lotniczej w Giblartarze. Generał, polityk, premier rządu RP na uchodźstwie. W 1908 roku był współorganizatorem Związku Walki Czynnej, od listopada 1918 w Wojsku Polskim, gdzie pełnił funkcję głównego kwatermistrza Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich w Galicji Wschodniej oraz dowódcy.&nbsp; W &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/wladyslaw-sikorski/">Continued</a>

Leonard Skierski

Urodzony 26 kwietnia 1866 roku w Stopnicy, zginął w 1940 rok jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Generał dywizji Wojska Polskiego, od maja 1919 roku w Wojsku Polskim dowodził kolejno 7 Dywizją Piechoty, 1 Dywizją Strzelecką armii generała Hallera, 13 i 4 Dywizją Piechoty oraz 4 Armią w ramach pościgu za bolszewikami po Bitwie Warszawskiej. &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/leonard-skierski/">Continued</a>

Ignacy Jan Skorupka

Herbu Ślepowron, urodzony 31 lipca 1893 roku w Warszawie, zginął 14 sierpnia 1920 roku pod Ossowem. Ksiądz katolicki, prefekt szkół warszawskich, kapelan Wojska Polskiego i ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej. Jego tragiczna i bohaterska śmierć na przedpolach Warszawy stała się symbolem poświęcenia Polaków w wojnie z bolszewikami. Czczony jako bohater narodowy, zwłaszcza w okresie międzywojennym. W &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/ignacy-jan-skorupka/">Continued</a>

Leopold Skulski

Urodzony 15 listopada 1877 roku w Zamościu, zmarł w 1940 roku. Polityk, inżynier, chemik, farmaceuta,&nbsp; jeden z twórców Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w&nbsp; 1906 roku w Łodzi. Poseł&nbsp; na sejm, a w okresie od 13 grudnia 1919 do 9 czerwca 1920 premier Polski, natomiast od 24 lipca 1920 roku minister spraw wewnętrznych w rządzie Wincentego Witosa. &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/leopold-skulski/">Continued</a>

Nikołaj Wladymirowicz Sołłohub

(1883-1937) pułkownik armii rosyjskiej, 1910 absolwent Akademii Sztabu Generalnego. Uczestnik I wojny światowej. Od początku 1918 w szeregach Armii Czerwonej, komdiw. Od czerwca do lipca 1918 r. szef sztabu Frontu Wschodniego. W okresie sierpień 1918 r. – maj 1919 r. członek Wyższej Inspekcji Wojskowej, a następnie do sierpnia 1919 r. w sztabie Frontu Zachodniego. Od &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/nikolaj-wladymirowicz-sollohub/">Continued</a>

Kazimierz Sosnkowski

Herbu Godziemba, ps. Godziemba, Baca, Józef, Ryszard, Szef. Polski wojskowy, generał broni, działacz niepodległościowy związany z Organizacją Bojową PPS, założyciel Związku Walki Czynnej. Szef sztabu I Brygady Legionów, bliski współpracownik Józefa Piłsudskiego. Od 3 marca 1919 r. drugi wiceminister spraw wojskowych. W latach 1920-1924 minister spraw wojskowych. Poświęcił się zadaniu rozbudowy, poprawy wartości bojowej i &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/kazimierz-sosnkowski/">Continued</a>

Józef Stalin

Właściwie Iosif Wissarionowicz Dżugaszwili, ps. „Koba”, urodzony 6 grudnia 1878 w Gori w Gruzji. Zmarł 5 marca 1953 roku w Kuncewie (obecnie część  Moskwy). Dyktator ZSRR, działacz komunistyczny,  sowiecki rewolucjonista, współorganizator bolszewickiego przewrotu w Rosji.  W latach 1917-1922 komisarz ludowy ds. narodowościowych oraz w okresie 1919-1922 komisarz Inspekcji Robotniczo-Chłopskiej, a także od 1919 aż do &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/jozef-stalin/">Continued</a>

Wojciech Wacław Stpiczyński

(1896-1936) publicysta i polityk sanacyjny, uczestnik ruchu niepodległościowego w szeregach „Zarzewia”, skautingu i Polskiej Organizacji Wojskowej. Działacz studencki, w latach 1918-1920 oficer 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej, czynny w Wydziale Plebiscytowym Oddziału II Sztabu MSWojsk. Zaangażowany w III powstanie śląskie. Od 1922 redaktor „Głosu”, „Głosu Opozycji”, „Głosu Prawdy”, od 1932 redaktor naczelny „Kuriera Porannego”. Wybitny &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/wojciech-waclaw-stpiczynski/">Continued</a>

Stanisław Maria Jan Teofil Szeptycki

Urodzony 3 listopada 1867 roku w Przyłbicach w Galicji Wschodniej, zmarł 9 października 1950 roku w Korczynie. Hrabia, generał broni, minister spraw wojskowych II RP. W armii austrowęgierskiej służył&nbsp;w stopniu generała majora, dowódca III Brygady Legionów Polskich, a następnie całości Legionów. Na ich czele 1 grudnia 1916 roku wkroczył do Warszawy. Od listopada 1918 w &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/stanislaw-maria-jan-teofil-szeptycki/">Continued</a>

Tadeusz Tański

Urodzony 11 marca 1892 roku w Moskwie, zginął 23 marca 1941 roku w Auschwitz-Birkenau. Wynalazca, konstruktor, inżynier mechanik. Syn Czesława Tańskiego, konstruktora pierwszego polskiego szybowca. Umiejętności zdobywał w Szkole Elektrycznej w Paryżu, projektując silniki lotnicze. Od 1919 roku w Polsce w Sekcji Samochodowej Ministerstwa Spraw Wojskowych. W 1920 roku na bazie cywilnego samochodu Ford T &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/tadeusz-tanski/">Continued</a>

Lew Dawidowicz Trocki

Właściwie Lejba Dawidowicz, urodzony 7 listopada 1879 roku w Iwanowce koło Jelizawetgradu, zmarł 21 sierpnia 1940 w Meksyku. Współtwórca i jeden z przywódców RFSRR oraz&nbsp;ZSRR. W latach 1918-1925 komisarz ludowy spraw wojskowych i marynarki wojennej.&nbsp;Działacz i ideolog międzynarodowego ruchu komunistycznego. Rozwijał i wierzył w marksistowską teorię permanentnej rewolucji, promując&nbsp;militaryzację, przymus pracy oraz terror jako środki &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/lew-dawidowicz-trocki/">Continued</a>

Michaił Nikołajewicz Tuchaczewski

Urodzony 16 lutego 1893 roku w Aleksandrowskojach w guberni smoleńskiej, zmarł 11 czerwca 1937 roku w Moskwie. Marszałek, wojskowy i teoretyk wojskowości. W armii carskiej porucznik, następnie współorganizator Armii Czerwonej. Odnosił liczne sukcesy podczas rosyjskiej wojny domowej, uznawany za najwybitniejszego stratega sowieckiego tamtego okresu. W 1920 roku dowódca Frontu Zachodniego, który wykonał główne uderzenie na &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/michail-nikolajewicz-tuchaczewski/">Continued</a>

Józef Unszlicht

pseudonim Jurowski, Leon (1879-1938) działacz polskiego i międzynarodowego ruchu robotniczego. Od 1900 członek SDKPiL, 1911-1913 członek jej Zarządu Krajowego. Od 1917 członek SDPRR (bolszewików), w 1918 współorganizator Armii Czerwonej. W latach 1917-1918 członek CKW grup SDKPiL w Rosji, w 1919 członek KC Komunistycznej Partii Litwy i Białorusi. Komisarz ludowy ds. wojskowych Republiki Litewsko-Białoruskiej. W 1920 &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/jozef-unszlicht/">Continued</a>

Maxime Weygand

Urodzony 21 stycznia 1867 roku w Brukseli, zmarł 28 stycznia 1965 w Paryżu, francuski generał, szef sztabu Ferdinanda Focha podczas I wojny światowej. W 1920 roku był członkiem Misji Międzysojuszniczej do Polski oraz w latach 1920-1922 szefem Misji Wojskowej w Polsce, która wspierała polskie oddziały w kwestiach zaopatrzenia i szkolenia. Źródło fotografii: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Wincenty Witos

Urodzony 21 stycznia 1874 w Wierzchosławicach koło Tarnowa, zmarł 31 października 1945 roku w Krakowie. Rolnik, publicysta, polityk, przywódca ruchu ludowego, od 1895 roku związany z Polskim Stronnictwem Ludowym, członek Rady Obrony Państwa. W okresie od lipca 1920 do września 1921 roku premier Rządu Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej. Źródło fotografii: Wikipedia

Maria Wittek

Ps. „Mira”, urodzona 16 sierpnia 1899 roku w Trąbkach koło Gostynina, zmarła 19 kwietnia 1997 roku w Warszawie. Pierwsza Polka mianowana na stopień generalski, generał brygady Wojska Polskiego, odznaczona Orderem Virtuti Militari. Harcerka, a następnie od 1917 roku członkini Polskiej Organizacji Wojskowej, od grudnia 1919 w Wojsku Polskim. W szeregach Ochotniczej Legii Kobiet brała udział &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/maria-wittek/">Continued</a>

Piotr Nikołajewicz Wrangel

(1878-1928) baron, generał porucznik armii rosyjskiej. 1910 absolwent Akademii Sztabu Generalnego. W I wojnie światowej dowódca korpusu kawalerii, od 1918 w Siłach Zbrojnych Południa Rosji. W okresie styczeń – kwiecień 1920 na skutek sporu z gen. Denikinem poza armią, następnie do listopada 1920 dowódca całości sił. Po klęsce na Krymie w listopadzie 1920&nbsp; na emigracji. &hellip; <a href="https://1920.gov.pl/postac/piotr-nikolajewicz-wrangel/">Continued</a>

1 2 »
  • Kalendarium
  • Galeria plakatu
  • Artykuły i nagrania
  • Postacie konfliktu
  • Mapy
  • Zasób Archiwalny
  • Zbiory rodzinne
  • Partnerzy
  • Cookies
  • Deklaracja dostępności
  • kontakt: sekretariat@aan.gov.pl