urodzony 12 lutego 1895 roku w majątku Domaniewie koło Łęczycy, zginął 15 sierpnia 1920 roku w Zamostkach Wólczyńskich pod Radzyminem, lub według innej wersji pod Wólką Radzymińską. Kapitan Wojska Polskiego (pośmiertnie), Kawaler Orderu Virtuti Militari. W nocy z 14 na 15 sierpnia 1920 roku jako porucznik z własnej inicjatywy poprowadził do ataku I Batalion 28 Pułku Strzelców Kaniowskich, czym zaskoczył bolszewików i wywołał zamieszanie w ich szeregach. Jego czyn uznawany jest za punkt zwrotny Bitwy Warszawskiej, z najwyższym uznaniem wypowiadał się o nim generał Lucjan Żeligowski.
