Urodzony 17 października 1865 roku w Oszmianie, zmarł 9 lipca 1947 w Londynie. Generał broni Wojska Polskiego i Kawaler Orderu Virtuti Militari. Karierę oficerską zaczynał w 1885 roku w armii rosyjskiej. W czasie I wojny światowej dowodził oddziałami polskimi na wschodzie, w okresie X-XI 1918 sprawował funkcję Naczelnego Dowódcy Oddziałów Polskich na Wschodzie. W 1919 roku, po walkach z bolszewikami w ramach francuskiego korpusu interwencyjnego, powrócił do Polski wraz z 4 Dywizją (która została przemianowana na 10 Dywizję), gdzie objął dowództwo nad Frontem Litewsko-Białoruskim. Od października 1920 roku dowódca Dywizji Piechoty Litewsko-Białoruskiej. Aby obejść problemy natury politycznej związane z polską kontrofensywą, w porozumieniu z Józefem Piłsudskim upozorował bunt i 12 października 1920 roku „samowolnie” zajął Wilno i Wileńszczyznę, jednocześnie tworząc samodzielne państwo Litwy Środkowej, którego ogłosił się naczelnym dowódcą. 20 lutego 1922 roku, za poparciem Sejmu Litwy Środkowej, obszar ten został przyłączony do Polski.
Źródło fotografii: Archiwum Akt Nowych
