urodzony 17 lipca 1864 roku w Tarnowie, zmarł 29 sierpnia 1949 roku w Krakowie, generał dywizji Wojska Polskiego. Od 1882 roku w armii austro-węgierskiej, a od 1918 w Wojsku Polskim, gdzie 17 listopada został dowódcą Okręgu Wojskowego w Cieszynie. 23 stycznia 1919 roku, po odrzuceniu czeskiego ultimatum, rozpoczął obronę Śląska Cieszyńskiego. W 1920 roku wojskowy przedstawiciel polskiego rządu przy Międzysojuszniczej Komisji Plebiscytowej w Cieszynie. 6 sierpnia 1920 roku objął dowództwo nad 1 Armią, broniącą Warszawy na odcinku Modlin-Góra Kalwaria. Jednocześnie pełnił funkcję wojskowego gubernatora Warszawy. Po Bitwie Warszawskiej kierował Grupą Południową 6 Armii podczas działań pościgowych.
22 stycznia 1920W rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego 1863 r. następuje pierwsza dekoracja wskrzeszoną odznaką orderu Virtuti Militari. Po uroczystej Mszy świętej na placu Saskim Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz Józef Piłsudski w obecności przedstawicieli państw zagranicznych wręcza odznaczenia. Pierwszymi kawalerami orderu Virtuti Militari są: Józef Piłsudski, generał Józef Haller, generał Jan Romer, generał Franciszek Latinik, pułkownik Stanisław Skrzyński, pułkownik Bolesław Roja, generał Wacław Iwaszkiewicz, pułkownik Mieczysław Kuliński, kapitan Adam Koc, kapitan Andrzej Kopa, major Mieczysław Mackiewicz, generał Edward Rydz Śmigły.
22 stycznia 1920Dekoracja orderem Virtuti Militari
14 września 1920Rozpoczynają się polskie natarcia w Małopolsce Wschodniej. W tych dniach kończy się zwycięska bitwa nad Dniestrem, gdzie oddziały polskie dowodzone przez generała Franciszka Latinika i oddziały ukraińskie pod dowództwem generała Pawła Udowiczenki rozbijają dwie bolszewickie dywizje strzeleckie.
1 października 1920Bolszewicka książeczka wojskowa oraz zdjęcie jeńców bolszewickich.