ps. „Józef”, urodzony 11 września 1877 roku w Oziembłowie koło Oszmiany, zmarł 20 lipca 1926 roku w Moskwie, członek Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy oraz Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji. W czasach carskich sześciokrotnie aresztowany, w tym dwa razy zsyłany na Syberię. W czasie rewolucji październikowej stał na czele powstania w Piotrogrodzie (ob. Petersburg). Był członkiem Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego – prawnie najwyższego organu władzy w Rosji po bolszewickim przewrocie. Stworzył i do końca życia kierował tajną policją państwową WCzK oraz GPU. Wprowadził powszechny aparat terroru, czym zyskał sobie takie przydomki jak „Krwawy Feliks”, czy „Czerwony Kat”. W latach 1919-1921 również ludowy komisarz spraw wewnętrznych, a także w 1920 roku członek Rady Wojennej Tuchaczewskiego i członek Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski.
30 lipca 1920 Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski, którym kieruje Julian Marchlewski, a jego zastępcą jest Felikst Dzierżyński. TKRP zaczyna pełnić rolę bolszewickiego rządu w Polsce.
30 lipca 1920Rok 1920 jako apogeum konfliktu idei / dr W. Janowski
30 lipca 1920Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski
5 sierpnia 1920Komunikat informacyjny i ulotki propagandowe
15 sierpnia 1920Walki o Radzymin. Pododdział 10 Dywizji Piechoty podchodzi wczesnym rankiem pod Zamostki Wólczańskie. W walce śmiertelnie ranny zostaje porucznik Stefan Pogonowski. W południe Polacy z udziałem czołgów zdobywają Radzymin, lecz ponownie muszą się z niego wycofać. Dopiero wieczorny atak doprowadza do zdobycia miasta, którego bolszewicy już nie są w stanie obronić. Około godziny 22 do Radzymina przyjeżdża generał Józef Haller. Na północy zostaje zniszczona radiostacja dowódcy bolszewickiej IV Armii na skutek zagonu polskiej 8 Brygady Jazdy. Rozpoczyna się bój 18. Dywizji Piechoty o Sarnową Górę koło Ciechanowa. Wieczorem do Wyszkowa przybywają członkowie Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski – Julian Marchlewski, Felikst Dzierżyński i Feliks Kohn.